• De onderverhuurder
• Stadsbewoners moeten wennen aan het dorp
• Een andere indeling van de dag
• Samen klussen gaat plotseling niet door
• De vervelende puberdochter
• De bange hond en de buurjongens
• Etensresten over de schutting
• De wasmachine in de nacht
• Een kleinigheid
• Heimwee naar de oude buren
• Buren met bouwplannen
• Vreemde taal
• Slecht slapen
• Iedereen hoort geluid anders
• Oude jeugdvriendinnen
• Vogelpoep op de auto
• De portiekflat
• De boze buurman is weer een mens
• Zoveel mensen, zoveel wensen
• Negatieve gedachten
• Als de kat van huis is
• Verschillende levensstijlen
• Een biertje op de goede afloop
• Een communicatieprobleem
• Slepend conflict door 'verkeerd' parkeren
• Huis onverkoopbaar dankzij de buren
• De schutting...
• Overlast is een gezamenlijk probleem
• Eindelijk fijn wonen
• De muzikant
• Oud zeer
• Praten doet wonderen
• Goed gesprek neemt spanning weg
• Ergernis over bovenburen uit de wereld
• De hobby van de buurman
• Mag het wat zachter?
• Klassiek probleem: de tuin

Overlast is een gezamenlijk probleem

“Overlast is bijna altijd een gezamenlijk probleem…”, zegt een ervaren buurtbemiddelaar uit het westen van het land. En zo’n probleem is het beste de wereld uit te helpen door het gezamenlijk aan te pakken. En juist dat is doorgaans het meeste lastige bij conflicten.

Hij noemt het voorbeeld van drie gezinnen in huurwoningen die elkaar het leven in de loop der jaren steeds zuurder begonnen te maken. “Voor een deel kwam dat door de opgroeiende kinderen. Die kregen natuurlijk hobby’s, begonnen de muziek harder te zetten en gingen voetballen in de straat en de tuinen. Allemaal hele natuurlijke en logische zaken, maar desondanks zorgden ze daarmee voor de nodige ergernis.”

In feite kampten de drie gezinnen allemaal met hetzelfde probleem, maar bleven ze volharden in irritatie. Na de nodige ruzies kwam uiteindelijk de buurtbemiddeling in zicht. “De gezinnen wilden alle drie meewerken. In een goed gesprek concludeerden ze vrijwel meteen dat ze in feite in dezelfde situatie zaten. De huurwoningen waren gehorig en geluid leidde al snel tot overlast. Dat besef zorgde voor samenwerking. Ze klopten gezamenlijk bij de woningcorporatie aan om te kijken of er maatregelingen mogelijk waren. Dat leidde tot een aantal relatief eenvoudige aanpassingen in de woningen, zoals een minder luide deurbel en enkele isolerende maatregelen.”

De toename van het woongenot werkte door in de onderlinge sfeer tussen de buren. “Ze accepteerden meer van elkaar. Natuurlijk zorgden de kinderen nog wel eens voor overlast, maar de ergernis was veel minder. Zo zie je dat je door samen een probleem aan te pakken veel kunt oplossen.”